Szkoła

Stanisław Barańczak był twórcą nadzwyczaj wszechstronnym i precyzyjnym. Czytając „Wiersze zebrane” łatwo zauważyć, że ich autor to nie tylko poeta piszący słowa natchnione głosem serca, ale człowiek, który rozumie historię i stylistykę literatury. Z tego względu jego utwory można analizować na kilka sposobów. Ten pierwszy, najbardziej oczywisty, to próba zrozumienia wiersza jako całości. Kolejnym krokiem jest obserwacja poetyki. Profesor literatury często stosował najróżniejsze środki stylistyczne, opierając się na symetrii i ze szczególnym upodobaniem posługując się przerzutnią, synekdochą czy też metaforą. Następnie należy próbować dotrzeć do wieloznaczności wiersza „rozkładając go na części pierwsze”, patrząc na każdą strofę osobno, łącząc poszczególne fragmenty z innymi. Czytelnik ...

Wiersz pod tytułem "Nie używać słowa „wygnanie"" został napisany przez Stanisława Barańczaka już po wyjeździe z Polski do Stanów Zjednoczonych. Autor powraca w nim do czasów sprzed emigracji, przywołuje wspomnienia, a następnie pokazuje czytelnikowi swój osobisty stosunek do kraju, a także tytułowego wygnania. Utwór ten różni się pod wieloma względami od innych wierszy Barańczaka, przede wszystkim dlatego, że jest on wierszem wolnym, nie opartym na jednym widocznym koncepcie. Nie ma w nim symetrii ani charakterystycznej gry słów i frazeologizmów, lecz można zauważyć typowe dla Barańczaka przerzutnie. Składa się on z trzech części, z których każda ma inną liczbę wersów. Autor przedstawia w wierszu swoje wspomnienia z lat dzieciństwa czy też młodości w rodzinnym mieście – Poznaniu, a...