Miesiąc: marzec 2014

Nie zdążyłam przeczytać jej Poniedziałkowych dzieci (Just kids), ale Obłokobujanie (Woolgathering) przeczytało się samo od razu, gdy jechałam o świcie pociągiem w kierunku Poznania. Tytuł odstręczał, był zbyt podniebny, natomiast fotografie pokazane w książce przyciągały zwykłością, ziemskością właśnie, wzbudzały zaufanie czasem rozmazaniem konturów drzew i postaci, czasem przypadkowością i absurdem ujęć, zawsze naturalnością, jakimś szerokim gestem, swobodą. Grant Smith, ojciec Patti, w zbyt luźnym płaszczu, jej matka, Beverly, w parku nad wodą, chyba wiosną, lekko odchylona w tył i mrużąca oczy, Patti z rodzeństwem w wannie, jej prababka, Olive Hart, która na zawsze związała ją z pasterzami z gór, ich przodkami. Zwykły wąwóz, taki, jakich wiele, ten przypisany tylko jej dzieciństwu –...

Performance art has undermined the preexisting basics of art. Before it was the art piece that represented the artist, and after the performance trend has developed, it was the artist that directly presented his sensitivity to the world, it was him who exposed his body to the public that gathered in the particular chamber in the particular time. It can be filmed and screened afterwards, but in this case it somehow loses its essence. It is, therefore, an individual or a group of persons, whose actions constitute the art piece. The performance does not exist outside this specific place, as well as it does not last after the artist is gone. Or, it may be recorded and than projected, becuase the relationship between the artist and the audience will still be present, even without the artis...

Co jakiś pojawia się kolejne – za każdym razem tak samo szokujące – oświadczenie, że nasze społeczeństwo nie czyta. Ile to było ostatnio? Średnio jedna książka na rok? Dwie? Pół? Niezależnie od statystyki – wyniki są niskie. Pocieszać możemy się jednak tym, że przynajmniej wstyd nam za to intelektualne nieróbstwo, co potwierdzają akcje społeczne, mające na celu propagowanie literatury pośród obywateli. O ich popularności świadczy chociażby inicjatywa „Cała Polska czyta dzieciom”, która działa już nieprzerwanie od 2001 roku. Sytuacja wydaje się tym mniej beznadziejna, gdy popatrzymy na bestsellery szybko znikające z półek przed świętami. Jeśli zignorujemy fakt, że pośród „najpopularniejszych” znajduje się „50 twarzy Greya” i kolejna część Bridget Jones, to poziom czytelnictwa od raz...