„Ta dłoń może być garścią i może być pięścią” – analiza
Stanisław Barańczak był twórcą nadzwyczaj wszechstronnym i precyzyjnym. Czytając „Wiersze zebrane” łatwo zauważyć, że ich autor to nie tylko poeta piszący słowa natchnione głosem serca, ale człowiek, który rozumie historię i stylistykę literatury. Z tego względu jego utwory można analizować na kilka sposobów. Ten pierwszy, najbardziej oczywisty, to próba zrozumienia wiersza jako całości. Kolejnym krokiem jest obserwacja poetyki. Profesor literatury często stosował najróżniejsze środki stylistyczne, opierając się na symetrii i ze szczególnym upodobaniem posługując się przerzutnią, synekdochą czy też metaforą. Następnie należy próbować dotrzeć do wieloznaczności wiersza „rozkładając go na części pierwsze”, patrząc na każdą strofę osobno, łącząc poszczególne fragmenty z innymi. Czytelnik ...